Joan Baez (d. 9
Ocak 1941), Amerikan folk şarkıcı-şarkı yazarı. Farklı vokaliyle, aktivist
tavrıyla ve politik görüşüyle bilinir. Üç oktav ses aralığına sahip bir
sopranodur. Şarkılarının çoğu sosyal konularla ilgilidir. En çok yetmişlerdeki
hit parçaları olan "Diamonds & Rust", "The Night They Drove
Old Dixie Down", "We Shall Overcome", "Sweet Sir
Galahad" ve "Joe Hill" ile tanınır. Ayrıca, Bob Dylan ile
yaşadığı uzun birliktelik; insan hakları, şiddet karşıtı, çevre konularında
tükenmeyen aktivist hareketleri ile de akıllarda yer etmiştir. Şimdiye kadar
otuzun üzerinde albüm piyasaya sürmüştür ve Türkçe dahil sekiz farklı dilde
şarkı kaydı vardır. Şarkı yazarı olmasına rağmen özellikle yetmişlerin ikinci
yarısından sonra The Beatles, Jackson Browne, Paul Simon, The Rolling Stones,
Stevie Wonder'ın şarkılarına cover parçalar yapmıştır. Müziği adeta kendi aynası oldu ve toplumsal
tepkiler çerçevesinde daima özgürlük, işçi hakları, ağır vergilere yönelik
tepkiler ve insan hakları konusunda kendini öne çıkardı. Karşı koyuş ve
protestolarla geçen 1963, 1964, 1966 yıllarında yoğunlaştırdığı hareketlerinden
sonra 1968 kuşağı içerisinde ve o renkleri yansıtan albümünü kaydetti. Eşi David
Harris'in protesto hareketlerini oluşturduğu iddiası ile hapise atılmasından
sonra ve Vietnam Savaşı'nın hızının artması ile birlikte Amerika merkezli
Liaison Committee ile birlikte Hanoi"ya gitti, Batı Yakası'nda
"Amnesty International" (Uluslararası Af Örgütü) kurulması desteği
verdi. Hanoi dönüşü, oradayken (sığınakta, sokakta, vs) banta aldığı sesleri de
içeren, kendisinin yazıp kaydettiği "Where Are You Now My Son" adlı
müzikal şiir albümünü yayınladı.
Zamanın ünlü grubu the Beatles'in ortaya çıkışı sırasında,
bir folk müzik sanatçısı olarak akustik gitarı ile birçok müzisyenin bakış
açısını genişletti ve görüşlerinin özgürleşmesi konusunda katkılarda bulundu.
Elektronik destekli müzik yapmaktansa, klasik enstrümanlarla üç uzun çalar
albüm çıkardı. Daha sonra, 1970'lerin başında Nasville firmasına geçti. Dört
uzun çalar kaydı boyunca, firmanın en iyi müzisyen takımı onun arkasında çaldı.
1971'de onun kariyerinin şaheseri, The Band grubunun şarkısı "The Nihgt
They Drove Old Dixie Down" parçasının "cover"inin (yeniden
söylenmesininin) kaydı sırasında da arkasındaydılar. Albümlerinin ruhuna uygun
olarak, Güney Asya'daki saldırgan tutumun azalışa geçmesi ile, dikkatini
Augusto Pinochet'in diktatörce baskısı altında inleyen Şili'ye çevirdi.
Böylece, bu insanlara ithaf olarak İspanyolca albümünü çıkardı. Bu albümdeki
"No Nos Moveran" (Biz sürülmeyeceğiz) adlı şarkısı, İspanya'da
Diktatör General Franco tarafından 40 yıldan fazla süre ile yasaklandı ve tüm
kopyaları toplatıldı. Diktatör Franco'nun ölümünden 3 yıl sonra 1977 yılında
ilk defa kendisi, Madrid'deki bir televizyon programında bu şarkıyı söyledi. 1975
yılında kendi yazdığı "Diamonds and Rust", yeni albümünün ana şarkısı
olarak ortaya çıktı. Aynı albümde, Jackson Browne, Janis Ian, John Prine, Stevie
Wonder & Syreeta, Allman Brothers Band'dan Dickey Betts ve Bob Dylan gibi
çeşitli sanatçılardan şarkılar yer aldı. Üç yıl sonra, Kuzey İrlanda'ya
giderek, şiddetin son bulmasına çağrı olarak düzenlenen organizasyonda
İrlandalı Barışçılarla birlikte yürüdü. Nükleer savaş araçlarının
dondurulmasına yönelik gösterilerde yer aldı. Ayrıca, eşcinsellerin okullarda
öğretmen olmasını açıkça yasaklayan 6. Kaliforniya Teklifi'nin geri çekilmesi
yararına düzenlenen konserine katıldı. İnsan hakları ve vatandaşlık hakları
konusundaki şahsi desteği nedeni ile, Amerikan Sivil Özgürlük Birliği'nin
(American Civil Liberties Union) Earl Warren Ödülü'nü aldı. Şahsen Humanitas
International İnsan Hakları Komitesi'ni kurdu ve 13 yıl boyunca da
yöneticiliğinde kaldı. 1978 ve 1979 yıllarında, yılın en iyi kadın vocalisti
dalında, San Francisco Bay Erea Music Award (BAMMY) ödülünü aldı. Avrupa ve
Amerika'da 1980 yıllarda gerçekleştirdiği seyahatlerinde ve konserleri
sırasında kaydedilen videoları ve ses kayıtları yayımlandı.
