A Band Called O, Jersey, Channel Islands'dan bir gruptu.
Başlangıçta The Parlor Band olarak bilinen ve progresif rock çalan grup,
CBS/Epic'teki iki albüm için A Band Called O olarak ve daha sonra UA ile diğer
albümler için The O Band olarak yeniden adlandırıldı. Üç büyük şirkette beş
albüm yayınlamalarına ve dört Peel Sessions kaydettikleri John Peel tarafından
desteklenmelerine rağmen, listelerde başarılı olamadılar; ancak Britanya ve
Avrupa'yı gezen popüler bir canlı performanstı.
1970 dolaylarında Jersey, Channel Islands'da 'The Parlor
Band' olarak kurulan 1970 başlarındaki kadro, daha önce Climax Blues Band'in
kurucu üyesi Peter Filleul'dan (klavyeler ve vokaller), Mike Harwood (gitar ve
gitarist) ile birlikte oluşuyordu.) Allen Greenall (akustik gitar ve vokal)
Nigel Uren (Drums) John Ashworth (Bass gitar) daha sonra yerini Jeff Smith'e
(Bass ve vocals) aldı, son 4 üyenin yerini 1970'in sonlarında Mark Anders (bas
ve vokal) kardeşler aldı ve Craig Anders (gitar ve vokal) Jon "Pix"
Pickford (gitar ve vokal) ve Jerry Robbins (davul). 1972'de The Parlor Band'in
tek albümü Is a Friend? , yapımcılığını Nick Tauber üstlendi ve melodik bir
progresif rock tarzında, güçlü klavye ve gitar bölümleriyle "daha ana
akım, daha az art-rock eğilimli Evet" gibi geliyor. The Parlor Band,
Caravan ve Steve Hillage'den Khan'ı desteklemek için turneye çıktı.
Jersey'den Leicester'a taşındılar, adlarını 'A Band Called
O' ve davulcularını Derek Ballard olarak değiştirdiler. Bu kadro, yapımcılığını
Steve Miller Band'den Ben Sidran ve The Zombies'den Chris White'ın üstlendiği
Epic etiketiyle ilk albümlerini çıkardı. A Band Called O (1974) ve albüm odaklı
bir grup olmasına rağmen, dört Peel'in ilkini kaydederken Almanya'da tek bir
"Rock and Roll Clown" / "Red Light Mama Red Hot" yayınlandı.
24 Eylül 1974'teki oturumlar. Man ve John Cipollina ile turneye çıkmadan önce,
18 Mart 1975'te ikinci Peel Session'larını kaydettiler. O yılın ilerleyen
saatlerinde ikinci albümleri Oasis'i çıkardılar. Sassafras ve Randy Pie ile
turlarını "Hot on the Tracks" paketi olarak tanıtmak için tek bir
parçada "Yapmayacağım Hiçbir Şey Yok" vardı. Filleul ayrıldı ve
yerini Ian Lynne aldı, yaklaşık 6 ay sonra onun da yerine eski John Barry Seven,
The Alan Bown Set ve Jess Roden'in Bronco'su olan Jeff Bannister geldi.
Grup, etiketini CBS/Epic'ten United Artists'e değiştirdi ve
23 Mart 1976'da üçüncü Peel Session'ını çaldı (BBC, tüm Peel seanslarını A Band
Called O'ya verdi, ancak bir veya ikisi isim değişikliğinden sonraydı). Müzikal
olarak tarzları, progresif rock'tan soft-rock'a dönüşmüştü, ancak daha sonra
bir pop tarzına doğru ilerledi. Adlarını 'The O Band' olarak değiştirdiler ve
üçüncü albümleri Within Reach'i o yıl yayınladılar. İngiltere'de promasyon
single'ı "Excerpts from Within Reach" yayınlandı ve albümden iki
single alındı: "A Smile Is Diamond" / "Coasting" Almanya'da
yayınlandı ve Birleşik Krallık'ta "Don't Cha Wanna" /
"Coasting". 22 Şubat 1977'de dördüncü ve son Peel Session'larını
oynadılar.
Ayrıca 1977'de, son albümleri The Knife'ı kaydetmeden önce
12" EP'si Look to the Left, Look to the Right yayınladılar ve buradan
"Almost Saturday Night" / "Love Ain't a Keeper Planlanan bir
yönetim değişikliğinden kısa bir süre önce, Pix Pickford solo kariyer için
ayrılmaya karar verdi. O Band daha sonra 1977'nin sonunda dağıldı.
ALBÜMLER :
THE PARLOUR BAND :
1972: Is a Friend (Decca/Deram Records SDL 10 / CD: 2010,
Esoteric Eclec 2192)
As A Band Called O
1974: A Band Called O (CBS/Epic EPC 80120) UK
1975: Oasis (CBS/Epic EPC 80596) UK
2012 On the Road 1975-77 (Major League Productions (MLP) MLP21CD
THE O BAND :
1976, Within Reach (United Artists UAS 29942 / CD: 1994,
Repertoire RR4419) + Bonus tracks (2002)
1977: The Knife (United Artists UP36276 UK / CD: 1994
Repertoire RR442, Germany / CD: 2006 Repertoire)
